Πρόσφατες δημοσιεύσεις


  • Το ποντιακό τραγούδι στη διαμόρφωση της Ιστορικής μνήμης

    Ο Δήμος Νέας Ιωνίας του Νομού Μαγνησίας και το Κέντρο Ποντιακών Μελετών, σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Φωτιάδη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας, σας παρουσιάζουν μια ιστορική και μουσική ξενάγηση, ένα ταξίδι δεκατριών αιώνων με επιλεγμένα τραγούδια τα οποία θεματικά αγγίζουν, θίγουν, σχολιάζουν ή ερμηνεύουν ιστορικά στιγμιότυπα του ένδοξου ή άδοξου παρελθόντος μας. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό θέατρο Βόλου την Κυριακή 17/2/2008.
     

  • Οι Κρυπτοχριστιανοί του Πόντου

    Τοποθεσία: 
    Θεσσαλονίκη
    Ώρα: 
    18:00
    Ημερομηνία εκδήλωσης: 
    Κυρ, 30 Μαρ 2014
     
    Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης "Διακονία", οδός Ν. Πλαστήρα 65, Χαριλάου,τηλ: 2310397700.
    Διοργάνωση: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

  • Χρήστος Αντωνιάδης

    Εντάμαν πούλι μ΄ με τοι αγγέλ’ς τη μάνα σ΄ παρηγόρα, τα γόνατα μ΄ εκόπανε κ΄η ψή μ΄επεκρεμάεν
    Ένας φίλος που έφυγε από τη ζωή, ένας άνθρωπος που δεν έπρεπε να πεθάνει, ένα πνευματικό ανάστημα με ξεχωριστή σημασία για όλους, αλλά ιδιαίτερα για μας τους Ποντίους ήταν ο Χρήστος Αντωνιάδης. Σήμερα, σαράντα μέρες μετά το αιώνιο ταξίδι του, που μαζευτήκαμε για να τον θυμηθούμε, προτείνω να τον πλάσουμε με την φαντασία μας, να τον στήσουμε σιγά-σιγά στην μνήμη και την ψυχή μας, να τον νιώσουμε κοντά, πολύ κοντά μας και να τον αφήσουμε να μας μιλήσει. Να μας πει για τα παιδικά του χρόνια, για την προσφυγική οικογένεια που τον ανάστησε  με το όραμα των αλησμόνητων πατρίδων, να μας ψιθυρίσει πόσες φορές έχτισε στην παιδική του  μνήμη την μακρινή τη γη του ανεμοδαρμένου Πόντου, πόσες φορές τραγούδησε μαζί με τον φλοίσβο των κυμάτων, μαζί με την άρμη του πελάγου, τους χιλιοτραγουδισμένους θρύλους του τόπου αυτού...
     

  • Η συμβολή του Φίλωνα Κτενίδη στη διατηρηση των αξιών του ποντιακού πολιτισμού

    Είναι στιγμές που η σκέψη εξασθενεί μπροστά στην ανάμνηση των βιωμένων εμπειριών που μας χάρισε η πένα ενός συμπατριώτη, του Φίλωνα του Κτενίδη. Και τότε η φαντασία καλπάζει αχαλίνωτη στις απόκρυφες γωνιές της μνήμης και οικοδομεί έναν κόσμο γεμάτο φως: τον κόσμο των θεατρικών έργων του. Πνιγμένοι λοιπόν από συγκίνηση ζωντανεύομε μέσα μας με νοσταλγία τον χαμένο παράδεισο του Πόντου: τα γκρεμισμένα κάστρα, το κελάρυσμα των νερών του Πυξίτη, το κελάηδισμα των πουλιών στα ποντιακά παρχάρια, τη λαλιά των ανθρώπων που εναρμονίζονται με τον χώρο με μια μαγευτική σαγήνη. Και αφήνομε την αχλύ του χρόνου να τυλίγει την καθημερινότητα μας με αυτή την γοητευτική ανάμνηση, που είναι γλυκιά μαζί και πικρή...